Ήταν νομίζω πριν 10 χρόνια που με τον Αλέξανδρο αρχίσαμε να παρακολουθούμε σεμινάρια και να διαβάζουμε σε σχέση με την αυτάρκεια. Φυσική αλλά και αειφόρος καλλιέργεια, μεταποίηση τροφίμων, παρασκευή σαπουνιού και κηραλοιφών και διάφορα άλλα πολύ όμορφα και εξαιρετικά ενδιαφέροντα, που μας έκαναν να νιώθουμε πως έχουμε στα χέρια μας εργαλεία για να ζήσουμε κάποια στιγμή, με μεγαλύτερη αυτάρκεια κοντά στη φύση.
Η παρασκευή σαπουνιού ήταν και εξακολουθεί να είναι μεγάλη απόλαυση, η ανάμειξη των αιθέριων ελαίων, η μυρωδιά του σαπουνιού που στεγνώνει, η αίσθηση ότι το δέρμα σου έρχεται σε επαφή με κάτι τόσο αγνό, αλλά και το γεγονός ότι δεν μολύνουμε το περιβάλλον με επιπλέον πλαστικό, μου δίνουν μεγάλη χαρά. Η τελευταία μου παρτίδα με βιολογικό ελαιόλαδο, βούτυρο κακάο, λάδι καρύδας, καυστική σόδα και αιθέρια έλαια πορτοκάλιου, λεβάντας και υλάνγκ-υλάνγκ.
Το φανταστικό καλούπι, το έφτιαξε ο αγαπημένος μου κουμπάρος.
Οι φωτογραφίες από το περασμένο σαββατοκύριακο;-)
